«Ատում եմ քաղաքը՝ դատարկ ու շքեղ...»

«Դու մի ճարպիկ մաքսանենգ ես, լոկ ճամփորդ ես ձևանում...» «Ատում եմ քաղաքը՝ դատարկ ու շքեղ...»

Հովհաննես Թումանյան

«Հե՜յ, Գրիշա, իմ լուսախպեր, ալեկոծվեց կյանքն էսպես...»


* * *


Ատում եմ քաղաքը՝ դատարկ ու շքեղ.
Ծանր Է գալիս ինձ՝ երկիրը ավեր —
Տխուր ու դժար՝ բնությունը մեծ,
Էլ ո՞ւր մնամ ես սիրտըս էլ ավեր…

20.V


192է