Կալի երգ (լոռեցոնց) «Երբ ես տխուր, հուսահատ...»

Հովհաննես Թումանյան

«Ա՜խ, երանի թե լիներ մի հնար...»


* * *


Երբ ես տխուր, հուսահատ,
Ինձ կորած եմ համարում,
Շուրջս մեռած, անապատ,
Սրտիս երկյուղ է տիրում։

Մահու ձայնը դառնալուր
Հասանում է ականջիս,
Մարդիկ մնում անհամբույր
Եվ խլանում են կանչիս։

Մի զորություն հզորեղ

Ինձ հուսադրում է հանկարծ.
Եվ զգում եմ, ամեն տեղ
Դուն ինձ հետ ես, Աստված։


1889