Լուսը լուսին քո ժպիտն է իմ երեսին ճառագում...

«Երնեկ էսպես՝ անվերջ քեզ հետ— իմ կյանքի հետ լինեի...» «Լուսը լուսին քո ժպիտն է իմ երեսին ճառագում...»

Հովհաննես Թումանյան

«Առատ, անհատ՝ Աստծու նըման՝ միշտ տեղալուց հոգնել եմ ես...»


* * *


Լուսը լուսին քո ժպիտն է իմ երեսին ճառագում.
Երբ, ա՛խ, արդեն անբույժ զարկըված, դեպի մահն եմ ես
հակվում,
Էսպէս էն վառ արեգակի շողերի տակ կենսածոր
Կայծակնահար կաղնին ոտքի չորանում է օրեցօր։


1920