Պոետի փառքը Ունայնությունն է լուսե պսակով, Ուր միակ գյուտը Անընդհատական որոնումն է լոկ... Եվ անմահական գինու բաժակով Հարբում ենք հիմա, Վերջը հեքիաթ է, և խաբվում ենք մենք Մանուկի նման... Պոետի փառքը Հերոսն է կյանքի, Որ հայհոյախոս շուրթերով հիմա Ունայնությունս տվեց գալիքին...