Օ՜, ցած խոսքերով անդուռն բերանի...

«...Նա մի տգետ, աղքատ մարդ էր...» «Օ՜, ցած խոսքերով անդուռն բերանի...»

Հովհաննես Թումանյան

«Ընդունիր, իմ քույր...»


* * *


Օ՜, ցած խոսքերով անդուռն բերանի
Մի՛ հիշեք, մի՛, այն սուրբ անունը,
Դուք, որ չգիտեք փառքն Հայաստանի,
Որ չեք ճանաչում նրա զորությունը...


1890