Ահա սրանայ օրն երջանիկ
* * *
Ահա սրանայ օրն երջանիկ`
Ի յիշատակ ոսկեղենիկ,
Յորում լրցան հէք հոգոյս իղձք,
Ետուն տեղի սրտէս թախիծք,
Թարմացան հոյլ վարդք ոսկեփունջ
Կենացս պատեաց բուրում զիմ ջուրջ
Եվ կարէ ոչ սրտիկն իմ վառ`
Գոլ գոհ, յագիլ լոկ’ի կիթառ,
Զհոգիդ ըզսիրտ ել ըզբարիս,
Դու որ յարտօսր զհիքօք փարիս,
Փրկչին մերոյ արձան տիպար`
Փոյթ թշուտռաց ’ի մըխիթար,
Դու որ սփռես զդամբանօք վարդ,
Տաս ցոյց զերկին յակնարկ ղրւարթ,
Երգես սոխակ ’ի գիշերի,
Ո՛հ, ի գեղգեղդ սոսկումն ցըրեմ
Գերեզմանաց խօլ արհաւիրք,
Պարզես զբարեաց զյաւէրժ երկինք։
Քե՛ւ, քե՛ւ շնչեմ ես յայս յաշխարհ,
Եւ քոյդ ’ի շունչ մըխիթարար
Սիրելեացս խոր փակեցան փոսք,
Աստեղք յերեւ գան լուսահոսք,
Ցորչափ են թիւ` կեա՛ց առ յապա
Աստեղաց վառ` ցորչափ նոքա,
Եւ ի յալիսըդ ձիւնափառ
Ըսփոփես զհէքս հոգեբարբառ,
Եւ ի դամբանս եկ առ ի գութ`
Ըզփըրկութեան մնչել զաղօթ։