Զաշխարհս ես ի ժուռ եկի... Այ իմ մարգարտէ շարոց... (Հարյուր ու մեկ հայրեն)

Նահապետ Քուչակ

Ով որ ճերմակ ծոց ունի...


* * *


Այ իմ մարգարտէ շարոց,

որ յոտից մատանց հուր ու բոց.

Կըրակն ըզքո մարն երէ,

որ տարաւ, երետ զքեզ այլոց.

Դատ ու դատաստան պիտէր

ի Հոռմանց տունըն ւ'ի Հայոց,

Երթի, դատաստան կանգնի,

չըթողի զքեզ այլ մարդու ծոց: