Անհարկի շփոթություն

ՍԻՐԱՍՊԱՍՈՒՄ ԴՈՂ Է

Օրը հանդարտ է,
Եվ թվում է՝ մարդկային բնավորությունը
Գործ չունի ոչ մի պոռթկման հետ,
Որը պիտի Կիրք անվանվի...

Մեղկ շնչառությունն է լոկ օրվա տրամադրությունը...

Բայց այն, ինչը Սեր է կոչվել,
Դադարել է գեթ արտահայտություն լինելուց,
Եվ օրվա անտրամաբանական շարունակությունը
Թրթռում է սիրո ախտականխիչ քամով...

Ինչո՞ւ շփոթվեցիր, սիրելիս,
Ես վաղուց գիտեմ քամու կամակորությունը...

Անհարմար է...

1.12.2001

Ծովակ