Աշնան իրիկուն

Մատթեոս Զարիֆյան


Աշնան իրիկուն


Դեռ կը համենա
Բլուրին վըրա
Լացը սրինգին...

ՈՒ դեռ երկնքին
Իջել կը վախնան
Աստղերը աշնան...

Հատ-հատ կը թափին
Այս լուռ ծովափին
Արցունքներ անտեր...

Իսկ ես չե՜մ գիտեր՝
Տանիմ դեպի ու՛ր
Այս սիրտըս թափուր...

Դեռ կը համենա
Բըլուրին վրա
Լացը սըրինգին...