Աշտարակ


Գեղեցկանիստ է Աշտարակ,
       Շատ այգիներ նա ունի,
Այնտեղ երկինքն է կապուտակ,
       Այնտեղ օդն է քաղցրալի։

5 Մեծ, ընդարձակ, կանաչ դաշտեր
       Լի են ծաղկով քաղցրահոտ.
Մարդահասակ, խնկանըվեր
       Բարձրանում է այնտեղ խոտ։

Այդ սիրուն գյուղն ունի մի գետ,
       10 Եվ այն լի է ձկներով.
Այնտեղ Իշխան և Կարմրախետ
       Խա՜ղ են կապում խայտալով։

Եվ հարազատ այգիներից
       Տարածվում է քաղցրություն,
15 Եվ Քասախը ուրախալից
       Բերում է ձեզ յուր ողջույն։

Բայց այդ բոլորն ստրկության
       Կաշկանդած է կապանքով.
Ժողովուրդը թշվառական
       20 Խեղդված է մեծ խավարով։

Եվ տխրությամբ ես կանգնած եմ,
       Եվ ողբում է իմ հոգիս.
«Ո՛վ Աշտարակ. քեզ սիրում եմ,
       Ո՞վ քեզ սիրեց, որպես ես»։

25 Կես գիշերին, երբ քնով խոր
       Հանգստանում է աշխարհ,
Վեր եմ կենում ես սգավոր,
       Աղոթո՜ւմ եմ քո համար։

1864 թվին
հունիսի 2
Բոգորողսկ