Արևի շողքը

Ալեքսանդր Ծատուրյան

ԱՐԵՎԻ ՇՈՂՔԸ

Բանտիս խորքը շողք Է ընկել,
Շողքիդ մեռնեմ, ա՛յ արև.
Թո՛ղ ինձ գոնե շողքըդ գրկեմ,
Մոտըս պահեմ, ջա՜ն արև...

Գիտեմ, գիտեմ, դո՛ւ Էլ շուտով
Կանցնես, ինչպես շող-երազ...
Ա՛խ, արև ջա՛ն, շողքիդ մեռնե՜մ,
Յարաբ վաղն Էլ կըշողա՞ս...