Բանտիս խորքը շողք Է ընկել, Շողքիդ մեռնեմ, ա՛յ արև. Թո՛ղ ինձ գոնե շողքըդ գրկեմ, Մոտըս պահեմ, ջա՜ն արև... Գիտեմ, գիտեմ, դո՛ւ Էլ շուտով Կանցնես, ինչպես շող-երազ... Ա՛խ, արև ջա՛ն, շողքիդ մեռնե՜մ, Յարաբ վաղն Էլ կըշողա՞ս...