Սրտիս հովտում կանաչագեղ
Բացվեց գարուն․
Ծաղկեց դալար, նազ սիրագեղ
Ծաղիկ սիրուն․
Աղբյուրն ունի հոգեզվարթ
Անուշ խորխոջ,
Հովն է սուլում դլարազարդ
Դաշտով անխոնջ․
Ցնորքներիս ջինջ եթերում
Վառ հոգեթով
Երազներիս աստղն է փայլում
Անմար ցոլքով։
Եվ երկնառաք իմ քնարի
Ոսկի լարեր,
Սեր են երգում կարոտ յարի―
Գիշեր աչեր։
Մութն է իջնում սրտիս հովտում․․․
Արշալույսին՝
Ոլորվում է երազներիս,
Երգեր հյուսում,
Վաղ խորշոմած վեհ իղձերիս
Խիստ ափսոսում։
