Ըլլալ ձեր ափին,
Ու ծաղիկ դարձած
Նախահայրերուս
Ըմբոշխնել հոգին․
Ըլլալ ձեր ափին,
Ու ցավ չխառնել,
Արցունք չխառնել
Բնավ ձեր երգին,
Հավերժագնա
Ձեր զվարթ երթին,
Ջուրեր Բինգյոլի։
Բինգյոլի ջուրեր,
Ջուրեր հայրենի,
Ժողովուրդիս պես
Հավետ կենսատու
Ու հավետ անմեռ,
Հազար ջուրեր կա
Աշխարհի վրա,
Ձեզի չափ զուլալ,
Բայց ձեզ կտենչա
Հոգիս անխափան
Եվ տիվ ու գիշեր,
Բյուրակնյա ջուրեր։
Սոֆիա
