Գազել մոռացման
Գազել մոռացման
Դու՝ հի՜ն հուշ սեր իմ հրկեզ, կարո՞ղ եմ քեզ մոռանալ,
Դու՝ իմ ամբողջ ու իմ... կես, կարո՞ղ եմ քեզ մոռանալ։
Այցելում ես, ի՛մ տեսիլք, ու լուսաստղի հետ չքվում
Դու չխամրող հուշի պես, կարո՞ղ եմ քեզ մոռանալ։
Մոլորվե՜լ եմ աշխարհի բավիղներում քարքարոտ,
Ինձ տուն կանչող իմ հյուղն ես, կարո՞ղ եմ քեզ մոռանալ։
Ա՜յլ է հիմա իմ ուղին, սակայն քայլերս երեր
Որոնում են կրկին քե՛զ, կարո՞ղ եմ քեզ մոռանալ։
Հիմա ուրիշ մի սեր է քո հին հուշը օրորում,
Որ մոռանամ հևքդ ես, կարո՞ղ եմ քեզ մոռանալ։
Ա՜յլ է հիմա իմ ուղին։ Եվ օրերում իմ այս կեզ
Մոռանու՜մ եմ արդեն, տե՛ս։ Կարո՞ղ եմ... Քե՞զ... Մոռանա՞լ...
12-13.11.85, Ստեփանակերտ