Գաղտնիքը վարժատուններուն

Գաղտնիքը վարժատուններուն

ԳԱՂՏՆԻՔԸ ՎԱՐԺԱՏՈԻՆՆԵՐՈԻՆ



Կուզիս՝ դպրոց խօրթէ՛ տուն,
Կուզէս՝ վերի վարժատուն,
Սեմենարի անուն տո՛ւր,
Եա կիմնազի ճանչըցո՛ւր,-

Շահ ունենալու չիս հէչ,
Քանի վօր կամ ես ծեր մէչ.
Կօրծին մէկ ձեռքով տեր իմ,
Մեկալովըս քէտէր իմ։

Զէրէ տանղալախ աղան
Կիտնականի է տուշման,
Չի հասկըցա՞ր, աւանակ,
Փլանս ասքան ժամանակ։

Խելօք, կիտուն պարեկամ
Տեսի՞լ իս, վօր ունենամ.
Իսկ վօրք ինծի մօտիկ ին,
Անխելք, անշահ մարթիկ ին։

Ծեզի ասպէս ման պերի,
Հաշվէ տասնըմէկ տարի,
Ասքան չար կօրծքիս համար
Կառնում ես էրկու հազար։