ԳԵՏԻ ԱՆՈՒՆԻՑ


Ինձ համբուրում են ափերս հիմա
Եվ ալիքներիս համբույրը առնում՝
Քանի վարար եմ...
Բայց թե պակասեց իմ ջուրը մի քիչ,
Գիտեմ, առաջին քարը հունիս մեջ
Իմ ափերից է միայն ընկնելու,
Եվ իմ ափերն են
Երկու կողմերից ճամփաս նեղելու։