Կիսամութին մեջ հոգիիդ Պիտի իջնեմ այս իրիկուն․ Քանի մը վարդ աղվափըթիթ Պիտի գողանամ ու տանիմ տուն։ Պիտի արդյոք վշտանա՞ս դուն․․․ Գարո՜ւն է, քո՛ւյր, ամեն տունի․․․ Իմ տունս, տե՜ս, ծիլ մը չունի․․․
