Գրաբարի դասագիրք/Օրհնութիւն Մովսիսի

19․ ՕՐՀՆՈՒԹԻՒՆ ՄՈՎՍԻՍԻ (Ելք ԺԵ․ 1-18)

1Օրհնեսցուք զՏԷր, զի փառօք Է փառաւորեալ․ զերիվարս և զհեծեակս նոցա ընկԷց ի ծով։

2Օգնական ընդունելի իմ ՏԷր, և եղև ինձ փրկութիւն․ 3սա Է իմ Աստուած, և փառաւոր արարից զսա․ Աստուած հօր իմոյ, և բարձր արարից զսա։

ՏԷր խորտակԷ զպատերազմունս, ՏԷր անուն նորա։ 4Զկառս փարաւոնի և զզորութիւնս նորա ընկեց ի ծով, զընտիրս հեծելոց և զսպառազԷնս․ 5ընկղմեցան ի Ծով Կարմիր։ Խորք ծածկեցին զնոսա, ընկլա յանդունդս իբրև զվԷմ։

6Աջ քո, ՏԷ՛ր, փառաւորեալ Է զօրութեամբ․ աջ քո, ՏԷ՛ր, խորտակեաց զթշնամին, 7եւ բազմութեամբ փառաց քոց մանրեցեր զհակառակորդս, 8առաքեցեր զբարկութիւն քո, և եկեր զնոսա իբրև զեղեգն։ 9Եւ հողմով սրտմտութեամբ քով պատառեցան ջուրք, պաղեցան իբրև զպարիսպ ջուրք, պաղեցան ալիք ի մԷջ ծովուն։

Ասաց թշնամին․«Հալածեցից և հասից, բաժանեցից զաւարն և լցուցից ի նոցանԷ զանձն իմ, սատակեցից սրով իմով, տիրեսցԷ նոցա ձեռն իմ»։ 10Առաքեցեր զհողմն քո, և ծածկեաց զնոսա ծով․ ընկղմեցան իբրև զկապարս ի ջուրս սաստիկս։

11Ո՞վ իցԷ նման քեզ յաստուածս, ՏԷ՛ր, և կամ ո՞վ նմանիցԷ քեզ, փառաւորեա՛լդ ի սուրբս սքանչելի փառօք, որ առնես զնշանս։

12Զգեցեր աջ քո, և եկուլ զնոսա երկիր։ 13առաջնորդեցեր արդարութեամբ ժողո-վըրդեան քում այսմ, զոր փրկեցեր, մխիթարեցեր զօութեամբ քով ի բանակետղ սրբութեան քո։

14Լուան ազգք և բարկացան, և երկունք կալան զբնակիչս Քանանացւոց։ 15Յայնժամ տագնապեցան դատաւորք Եդովմայ և իշխանք Մովաբացւոց, կալաւ զնոսա դողումն․ հայեցան ամԷն բնակիչք Քանանացւոց։

16Անկցի ի վերայ նոցա ահ և երկիւղ․ մեծութեամբ բազկի քո քարասցին, մինչև անցցԷ ժողովուրդ քո, ՏԷ՛ր, մինչև անցցԷ ժողովուրդ քո այս, զոր ստացար։

17Տարեալ անկեսցես զնոսա ի լեառն ժառանգութեան քո, ի պատրաստութիւն բնակութեան քո, զոր արարեր, ՏԷ՛ր, սրբութիւն, ՏԷ՛ր ղոր պատրաստեցին ձեռք քո։ 18ՏԷ՛ր թագաւոր յաւիտեան և յաւիտեանս և ևս։