Ես չեմ հիշում՝ ե՞րբ և ո՞ւր

Սիրում եմ աչքերիդ տխրությունը խորին Ես չեմ հիշում՝ ե՞րբ և ո՞ւր

Վահան Տերյան

Անտրտնջություն


Ես չեմ հիշում՝ ե՞րբ և ո՞ւր


Ես չեմ հիշում` ե՞րբ և ո՞ւր
Հանդիպեցի քեզ, ու դու
Վրդովեցիր համր ու լուռ
Հանգստությունն իմ հոգու...

Գիտեմ, գիտեմ այս աղոտ
Երկրում քեզ չեմ գտնելու,—
Դու անհայտ ես, անծանոթ,
Դու հեռո՜ւ ես, դու հեռո՜ւ...