Զարմանալի է ինձ,
Քան զերգս երաժշտականաց,
Ձայնս ողբոց քոց հնչմունք,
Ո՜վ երանելի տէր Վահան, ընտրեալ յաստուծոյ։
Առաւել յորդորէ այս զհոգւոյս մասունըս,
Յօրինել քեզ երգս ո՛չ զղջականըս,
Այլ հոգևորըս, և ուրախարարըս,
Յորդորականըս, և ներբողեանըս,
Ո՜վ երանելի տէր Վահան, ծառայ Քրիստոսի։
Զարհուրեցուցանէ զքոյ ճգնութիւնդ
Զմարմնոյս բնութիւնըս.
Իսկ դու առաւել գտար.
Ո՜վ երանելի տէր Վահան, սիրող Քրիստոսի։
Արտաքնոցըն ըզգաստքըն
Ստեղծիչ բանք սնոտեացն ի պատրութիւն.
Իսկ քոյդ սիրայնոյ՝ աստուածարեալ և ոգեշահ․
Ո՜վ երանելի տէր Վահան, ընտրեալ յազատաց։
Որպէս քաջ նահատակ,
Պատրաստեալ ի պատերազմ,
Կատարեցեր զընթացըս քոյ,
Արիաբար՝ յազգացն հարաւայնոյ,
Դասաւորեալ ընդ անմարմնականսն.
Ո՜վ երանելի տէր Վահան, Գողթնեացն իշխեցող։
