իր խօսքն ասելու,- խօսքը անփոփոխ ազգութիւնների
կողքն է։
Ով հետեւել է սոցիալիստական կոնգրեսների
աշխատանոցներին ու որոշումներին, գիտէ որ
այդպէս է։ Եւ որրիշ կերպ չի կարող լինել: Սոցիալիստի
ամբողջ աշխարհահայեցողութիւնն ու
իրաւահասկացողութիւնը, բարիի ու չարի ըմբռնումը,
խորտակելու ներկան ու երազած ապագան,-
թոյլ չեն տալիս այլ վերաբերում:
Ասել, թէ սոցոալիզմը թշնամի է ազգութեան, -
նշանակում է չհասկանալ վարդապետութեան
էութիւնը կամ զրպարտել այն:
Ամփոփեմ մէնչեւ հիմա ասածս:
Մարդկութեան բաժանումը ազգային հատուածների -
անհերքելի փաստ է: Ազգը ոչ ցնորք
է, ոչ մտածածին գաղափար, այլ իրական երեւոյթ:
Մեր հասկացողութիւնը այդ բարդ երեւոյթի
մասին, մեր բացատրութիւններն ու մանաւանդ
սահմանումները՝ կարող են լինել անբաւարար,
միակողմանի, պակասաւոր ու վիճելի, բայց ե—
