մզկիթ կամ ռուսների հետ Ծննդեան տօնը տօնել
Դեկտեմբերի 25ին: Կարող եմ գլխիս ֆէս դնել
կամ ուսերիս արմակ ձգել, բարեւելով ծանօթներիս՝
«թեմէննահ» ու «սելամ» անել կամ՝ բարկութեանս
ժամին ռուսական «երեք—յարկանին»
յիշել: Կարող եմ իմ տան մէջ ու իմ բարեկամների
հետ խօսել միմիայն (կամ գերադասաբար)
ռուսերէն կամ թուրքերէն, կարդալ ռուսական
գրքեր կամ հետեւել թուրք մամուլին: Նախնական
կրթութիւն տալու համար՝ կարող եմ ուղարկել
իմ զաւակներին մեդրէսէ կամ շկօլ, այբբենը
սովորեցնել ռուս կամ թուրք ձեռնարկներով:
Իմ տանը, ընտանեկան շրջանում, ձմեռային
երկար երեկոները հաճոյքով անցկացնելու
համար, կարող եմ պատմել «Աշուղ Ղարիբի»
կամ «Ծուռ Իվանի» հեքիաթը, Մուրոմցի Իլիայի
քաջագործութիւնները կամ Քեօռ Օղլիի արկածները,
Կռիլովի առակները կամ Նասրեզդին Հոջայի
զուարճախօսութիւնները: Կարող եմ երգել
ու երգել տալ «Մայր Վոլգայով դէպի վար» կամ
«Հէյ Գազիլէր», նուազել ու նուազել տալ «Տէր,
պահիր Ցարին» կամ «Ջեղեհիր»: Իմ փոքրիկների
թրթռուն սրտերը յուզելու, մտքերին ու
երեւակայութեանը ուղղութիւն տալու համար կարող
եմ պատմել օսմանեան կեռ թուրի կատարած
նուաճումները, այտ—Սոֆիայի գագաթին յաղթական
մահիկ ցցելը, Մարգարէի սուրբ վերարկուի
ու կանաչ դրօշակի պահապանութիւնը,
