Անշուշտ, ազգը պատմութիւն է: Բայց այնպիսի
մի «պատմութիւն», որ ինքը կարօտ է երկար
յուսաբանութիւննԼրի եւ ապացոյցների՝ թէ
իրօք գոյութիւն ունի:
Աշխարհագրական վայրի (տերիտորիայի) եւ
պատմութեան հետ սերտօրէն կապուած են մի
շարք առանձնայատկութիւններ, որ ընդհանուր
առմամբ կոչւում են էթնոգրաֆիական (ազգագրական).
սովորութիւններ, վարք ու բարքեր,
առօրեայ նիստուկաց, աշխատանքի եւ տնտեսութեան
միջոցներ ու ձեւեր, իրաւահասկացողութիլն
ու իրաւակարգ, ընտանեկան փոխյարաբերութիւններ,
հանրային կենակցութեան ձեւեր
եւ այլն:
Յաճախ «ազգ» գաղափարը կապում են այս
կարգի առանձնայատկութիւնների հետ եւ ազգային
միութիւնները նոյնացնում են էթնոգրաֆիական
միութիւններին, այսինքն՝ ազգը հասկանում
են իբրեւ մի հաւաքականութիւն, որի անդամները
ունեն ընդհանուր կենցաղ, սովորութիւններ,
տնտեսական ձեւեր, իրաւահասկացողութիւն եւ
այլն:
Բայց բաւական է մի թեթեւ ակնարկ մղել իրականութեան
վրայ, որպէսզի հասկանալ այս
