Երանի՜ նրան, ով ջերմ փափագով
Ապրել է կըռվում, մաշիչ հոգսերում.
Ով երբեք ընկճված, ստըրկական հոգով
Իր վառ հույսերը չէ՛ թաղել հողում։
Թո՛ղ մեզ ուղեցույց փարոսի նըման,
Շողա՜-շողշողա սուրբ ճըշմարտություն.
Օ՜, հավատացե՛ք, ձայնը փըրկության
Չի՛ կորչում երբեք կյանքում ապարդյուն։
Լըսե՛ք, եղբայրնե՛ր, ձեր եղբոր ձայնին,
Եվ քանի մեր մեջ եռում են ուժեր,
Մատա՜ղ, վա՜ռ ուժեր—գրոհ տանք խըմբովին,
Հառա՛ջ, միշտ հառա՛ջ դիմենք անվեհեր։
