Էջ:Աղայան Հեքիաթներ.djvu/212

Այս էջը հաստատված է

Ա՜յ երես, շարմա՛ղ երես,
Դու մեզ չըթողնես սևերես։

«Բարձր սարեն պաղ ջուր կուգա,
Արմիկի երես կըլվա.
Ա՜յ երես, արև՛ երես,
Քո շափաղով մեր սիրտ կերես»։

– Աղջըկե՛րք, պա՛ր բռնեցեք,
Արմիկի աչքեր գովեցեք.
Ա՜յ աչեր, սիրո՛ւն աչեր,
Արևի պես փայլուն աչեր։

«Արմիկի աչերն արեգակ,
Մեզի կուտա լույս ու կրակ.
Ա՜յ աչեր, վառ-վա՛ռ աչեր,
Մանուշակի թառ-թառ աչեր»։

– Աղջըկե՛րք, պա՛ր բռնեցեք,
Արմիկի կռներ գովեցեք.
Ա՜յ կռներ, ուժե՛ղ կռներ,
Դուք կըշարժեք մեծ-մեծ լեռներ։

«Արմիկի կռներն է գերան,
Կըպատառի վագրի բերան.
Ա՜յ կռներ, գթո՛տ կռներ,
Դուք կըբանաք մեր փակ դռներ»։