Էջ:Այսպէս խօսեց Զրադաշտը.djvu/112

Այս էջը սրբագրված չէ

կեանքը, որ երկրին իր իմասաը տայ-մի ifujri}-

կայի՚ն իմաստէ

Հարիւրաւոր ձևերով խուսափել ու մսլորլել են մինչև այժմ սգին ու առաքինութիւնը ։ Ա՛խք մեր մարԱեի մէչ են դեռ ապրում այս բսրր ցնորքներն ու մոլորութիւնն երր, մարմին ու կամք են ռաո ձե, տյդաեղէ

Հարիւրաւոր անգամ փորձել, սխալւել ու փրիա պել են ոդին սւ առաք ԷՆ ու թէլնը f Այո, մարգը մէ փորձ էրէ Ա՛խ, որչափ տ գէ ա ութ էլն ու մոլորու-թիւն են մեր մէչ մարմէն գարձելւ

Ո չ մէայն Հաղարամեաէլնե րի րանականութէւնը այլ ե նրանց խենթութիւնն է յայտնւսւմ մեր մէչ, որպէս Հէն Հիւանդութիւնէ Վտանգաւոր Է ժառանգ

լինելըէ

՛հեռ պայքարում ենք քայլ առ քայԼ պատաՀա« կանոլթէւն կոչւած Հսկա յէ Հ՛ետ, ե ող£ մարդկութեան վրայ էշխում էր մինչև այժմ յէմարոէ.թէւնը, Ան-մաութիլնր։

Զեր ոգին ու առաքինութիւնը թող ծառայեն երկրի քլվա и տին - իմ եղբայրներt և բոլոր էրե րէ արմէքը նորէց գսւք տւէք« ՛հրա Հտմտբ պէաք է մարտէ Ifitlr ր էին էք I ՛հրա Համար պէտք է ստեղծա-դործողնէ/ր լինէքէ

Իմանալով Է մաքրւում մարմինը* իմացութեամբ փորձելով Է գտ ադնւանում* իմացութեան ձգտողի Հտմտր սուրբ են բոլոր մղուՏ&էերն սւ ՀակուԱներըէ Ուրախ, դւարթ Է ադնլացտծի Հոգին t

հժիշկ, բժշկԷր անձդ. գրանով օգնում, բըԺշ-կում ես և քո Հիլ.անգինէ Այս թսղ [Էնի քոաժենա֊