ՀԱԶԱՐ Ոհ ՄԻ ՆՊԱՏԱԿՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ
Հյթաւո երկիրներ տեսաւ. Զրադաշտը ե շսւա Ժո~ ղովո^րդներ. ու. շատ ժողովուրդներէ լալ% ու վաաըք էարն и լ. բարին գտաւ։ Աւելէ մեծ ոյժ չգտաւ. Զրա֊ դաշտը երկրի վրայ* քան չարն ու րարին։
Զի կարող ապրել մի ժողովուրդք որ գնաՀաաել չդիտէ• բայց եթէ կամենում է նա իր գոյութիւնը պաՀ պանել Հպէ աք է այնպէս դեաՀատի՝ ինչպէո իր
Հարհանը*
Շ и tut րանք ինչ մի ժողովուրդի Համար րարի էր* ծաղր ու ծանակ էր միւսէ Համար». ԱՀա էմ դիտողութիւնը։ Շատ բան ես այսւոեղ աեստյ չար անսան եփս ք իոկ այնտեղ ծիրանեդոյն պատիւներով ղարգարւած։
Երրէք մի Հարեան միւսին չՀասկաց/սւ* յաճախ ղարմացած Յեաց նրա Հոդին Հարեանի խենթութեան ու չ արյյլ-թե սւն վրայ։
Արժէքներէ մի տախտակ կայ կախւտծ իւրա~ քանչիլր ժողովուրդի վրայից» Տեոք այգ նրա յաղ֊ թադարուքների աախաա[լե է« աես, այգ նրա իշխե֊ լու կա մքի ծայնն է»
Գովական է նրա Համարք ինչ ծանր է• ինչ ան Հրա ժե,ա է ու ծանր՝—-բարի է, իսկ էնչ գերա» դոյն կարէքէց աղատում է նրանք ՀաղլագիւյքքԱ Hi. ծքսնրադոյնը-այգ սուրբ է յայտաբարում»
