Էջ:Անդէրսընի հէքիաթները (Hans Christian Andersen, Fairy Tales).pdf/151

Այս էջը սրբագրված է

թափանցում: Ու կայսրն ա՜յնչափ բաւական էլ, որ ցանկացաւ իր ոսկեայ վզնոցը կախել նրա վզից. Բայց սոխակը մերժեց, յայտնելով որ իր վարձատրութիւնը արդէն շատ մեծ էր եղել: Մի կայսրի արտասուքները մասնաւորապէս թանգ արժեն: Աստուած գիտէ, որ բաւականաչափ վարձատրուած եմ։

— Ձեր աչքերում ես արտասուք տեսայ, ասաց նա. այդ ինձ համար մեծագոյն գանձ է:

Ու այդ ասելով կրկին սկսեց իր քաղցր դեղգեղանքը:

Ի՜նչ գրաւիչ նազանք, ասաց տիկիններից իւրաքանչիւրը։

Ու սոխակին նմանուելու համար նրանք իրանց բերանը ջրով լցրին, որպէս զի մէկը