հասկցած է: Սոյն կտրելիք տուներուն գինն իննսուն ոսկին վճարել քաղաքապետարանին ներկայ պիւտճէն անբաւական ըլլալուն և սոյն փողոցին բացուելն անհրաժեշտ չըլլալուն ու բացուած տեղն աղտեղութիւններու բոյն լինելուն համար, պահանջել հարկին նկատողութիւն առնուելու խորհրդով բացուած տեղին փակուելն, յարմար տեսնելով: ՛Ի գիտութիւն նահանգապետին տեղեկագրել որոշումէ: 10 յունիս 1915 թ., Արամ, քաղաքապետ՝ պ. Մօզեան, անդամներ՝ Վահան Մարութեան, Մկրտիչ Հիւսեան»:
Սոյն որոշումը քաղաքապետարանի վարչութեան կողմէ վերջնական ըլլալով տրւած է, եթէ թաղեցիներ սոյն փողոցին բացուելն իրենց համար անհրաժեշտ կը համարեն, նախկին որոշումներն չեղեալ նկատելով, կրկին օրինական գործողութիւն ընելու համար կրնան քաղաքապետարանը պաշտօնապէս դիմում կատարել, Տե՛ր նահանգապետ:
Մակագրութիւն 3. Նահանգապետին սոյն հրամանին հանձնել աղէրսագրի տիրոջ, պէտք եղածն հաղորդելով, կրկին վերադարձնելու համար ոստիկանապետութիւն կը յանձնուի: 2/7/1915
Մակագրութիւն 4. Յայտնեցէք թաղեցիներին, որ նախկին պայմանը չեղեալ է նկատւած, եթէ պէտք ունին այդ փողոցին, թող դիմեն քաղաքապետարան, արդի պայմաններով նոր կոմիսիոն մը կազմուի և նոր գնահատուին:
Մակագրութիւն 5. Քաղաքապետութեան որոշումը և նահանգապետութեան հրամանը հաղորդուեցաւ խնդրատու պ.պ. Գևորգ Ճիտիչեանի և ընկերներին ի գիտութիւն, դիւանապետութիւն կը վերադարձնեմ: Օգնական ատենապետ Ղևոնդ, 1915 յուլիս 2
- ՀԱԱ. ֆ. 242, ց. 1, գ. 52, թ. 2 և շրջ., բնագիր, ձեռագիր:
N 185
ԵՂԻՇԵ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻ ԽՆԴՐԱԳԻՐԸ ԱՐԱՄ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆԻՆ՝ ԻՐԵՆ ՕԺԱՆԴԱԿԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ
N 2505
- Վսեմ կառավարչապետ.
Ստորագրեալս՝ 20 անձէ բաղկացեալ ընտանիք մը, վերջին կռիւներում թալանուեցայ և զրկուեցայ լծկաններէն: Մեր պ. գաւառապետ երբ որ հաւաքուած կենդանիներ կը բաժնէր, ինձ այդ կենդանիներէն մաս չհանելէն զատ կորած անձնական գոմէշս, մանդանցի Գաբրիէլի քով տեսայ և այս մասին գաւառապետին յայտնեցի, պատասխանեց, թե. «մեր բաշխած կենդանիներ իրենց տէրերէն չենք կարող առնել», հետևաբար գոմէշս իբր բաշխուած կենդանի ետ չի բերուեր:
Այժմ կը խնդրեմ հրահանգէք պ. Շիրինին, որ կամ իմ գոմէշ առնէ հետ տայ ինձ, կամ թէ 20 անձէ բաղկացեալ ընտանիքս պահելու և եղած
