Էջ:Արամ Մանուկյան․ Փաստաթղթերի և նյութերի ժողովածու.djvu/222

Այս էջը հաստատված է

էրիկը և միւս գիւղացիները կ՛սպանուին կամ կ՛կորսուին, ինք մի քանի գեղջկուհիներու հետ կ՛փորձէ փախչել, ճանապարհին կ՛առևանգւի մետկօլի քիւրդերէն Հաճիի որդի Սատըգի կողմէ: Ամբողջ կռուի ընթացքին զինք կ՛պահեն Պաշէտ լեռան շուրջ և երբ ռուսներու հետ բանակցութեան կ՛մտնեն քիւրդերը յանձնուելու համար, իր ըսածին նայելով ռուսները հայ գերիներ ու գերուհիներ կ՛պահանջեն քիւրդերէն: Վերջինները անոնց գոյութիւնը կ՛ուրանան, մինչդեռ զինք մինչև վերջ պահած էին քրդական բանակին քով, բլուրներու ետև:

Վերջին անձնատուր եղող քիւրդերու հետ մետկօլցիները կ՛վերադառնան դէպի իրենց տեղերը, ճանապարհին մի քանի օր կ՛մնան Կրտաքան քրդաբնակ գիւղը: Երբ քիւրդերը կ՛իմանան, որ հայ ոստիկաններ նոյն գիւղը մտած են, Վարդիկը կ՛դնեն խարարի մէջ և բերանը կապելով քրդուհիներու հսկողութեան կ՛յանձնեն: Շրջիկ պահակախումբը երբ կրկին նոյն գիւղը կ՛հանդիպի, Վարդիկը առիթէն օգտւելով կ՛փախչի և ոստիկաններու պաշտպանութիւնը կ՛խնդրէ և երբ կ՛պաշտպանւի, կ՛տեղեկացնէ, թէ իւր ունեցած տաւարներէն ու գոյքերէն մաս մը ցարդ կ՛գտնուի Սադըգի քով, ատեն զօրաց տասնապետի փոխանորդ Խորէն Դաւթեան յանուն օրենքի ետ կ՛պահանջէ և քիւրդերը կամաւ կ՛յանձնեն երեք կթան կով, մէկ երնջիկ, զոյգ մը չւալ, մէկ ջուլ և մէկ թաղիք:

Վերջի պահուն յայտնեց, որ յիշեալ քիւրդին քով դեռ կ՛մնան զոյգ մը գոմեշներ և զոյգ մը եզներ:

Սոյն յայտնութիւնէ յետոյ կատարւած պրպըտումներէն երևան եկաւ, որ մեդկօլցիները արդէն քաշուած են դէպի իրենց սահմանները, որով մնացեալ գողօնները ետ առնելը անհնար դարձաւ:
Յարգանքներով`

Արմենակ Տէր- Պօղօսեան
Գաւառապետ Խօշապի

ՀԱԱ, ֆ. 242, ց. 1, գ. 13, թթ. 28-29, բնագիր, ձեռագիր:

N 220

ԱՐՃԱԿԻ ԳԱՎԱՌԱՊԵՏ Շ. ՀԱԿՈԲՅԱՆԻ ԳՐՈԻԹԻՒՆԸ Ա.ՄԱՆՈՒԿՅԱՆԻՆ՝ ԺԱՆԴԱՐՄՆԵՐ ՈՒՂԱՐԿԵԼՈՒ ԵՎ ՔՐԴԵՐԻ ԱՎԱԶԱԿԱՅԻՆ ՀԱՐՁԱԿՈՒՄՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ

N 55

9 հուլիսի 1915 թ.
Արճակ

Վանի նահանգապետ Վսեմ պ. Արամ.
Ստացանք Ձեր յուլիս 6 N 426 նամակը, բանակի համար հաւաքուելիք ցորենի մասին եզդիների գանգատ բղխած է այն հանգամանքից, որ տեղի ոստիկանապետ կամ պաշտօնեան մեր բաշխած և նշանակած ցուցակէն աւելին էր պահանջել և մեր կարգադրութիւն յօժարութեամբ ընդունեցին: