Էջ:Արամ Մանուկյան․ Փաստաթղթերի և նյութերի ժողովածու.djvu/340

Այս էջը հաստատված է

Իսկ դա հազիվ 1/5 - ն է իսկական կարիքի:

Բնական է, որ սոսկ պետական աղբյուրներով և այն, մեր երկրի տնտեսական և ֆինանսական անձուկ վիճակի արդի պայմաններում, մեր մանուկ կառավարությունից, որի առաջ բազմաթիվ հոգսերի և կարիքների կողքին ծառացած և գաղթականական ծանր գործը, ավելին պահանջել անկարելի է, եթե հասարակությունը վերջապես դուրս չպիտի գա իր անտարբեր հանդիսատեսի քարացած դերից:

Ժողովուրդների երջանկությունը պայմանավորվում է նրանց ինքնօգնության բնազդով և ստեղծագործող աշխատունակությամբ: Առավել ևս այդ հատկությունները պետք է հայտնաբերի մեր ժողովուրդը, որ ճակատագրական անագորույն հարվածների տակ մեկուսացած ամենքից, այսօր թողնված է իր բախտին, իր կամքին և իր ուժերին:

50․000 - ի հասնող որբերի մի ամբողջ սերունդ խնամելն ու դաստիարակելը այսօր մեզ համար ինքնօգնության լավագույն ակտերից մեկն է, որ պետք է կատարենք մեր բովանդակ ուժերը լարերով և մեր հոգու ամբողջ կորովը կյանքի կոչելով:

Թառամում է խոշորագույն մասը մեր մատաղ սերնդի, մեռնում է ապագան մեր հայրենիքի, որի համար ցեղի լավագույն մարդիկը պայքարեցին, տառապեցին և նահատակվեցին:

Մեծ է կարիքը, միջոցները սուղ, ժամանակը կարճ:

Կոչ եմ անում ամենքին, որոնց կրծքի տակ իսպառ չէ մեռել մարդասիրության զգացմունքը, որ դեռ չեն կորցրել ցեղի բնազդը, որ գիտակցում են սեփական շահը իրենց զավակների:

Օգնության եկեք ձեր կառավարությանը, փրկեցեք անկումից վաղվա հույսը մեր հայրենիքի, խնամոտ ձեռք կարկառեցեք մայթերի և ճանապարհների վրա մռմռացող անուժ որբերին, որոնց սովատանջ հայացքը աղերսում է թեկուզ փշրանք Ձեր սեղանների:

Մի թողնեք, Ձեր իսկ զավակների ապագայի սիրուն, որ Ձեր աչքերի առաջ այլասերման ենթարկվի այդ մեծ բազմությունը անօգնական մանուկների:

Որդեգրեցեք նրանց:

Ազատեցեք նրանց փողոցի թույնից և թող ամեն մի ընտանիք, որ ավելի կուշտ է ու բախտավոր, իր սրբազան պարտքը համարի վերցնել գոնե մեկը այդ թշվառ որբերից իր հարկի տակ, իր զավակի կողքին հաց տալու նրան, շունչ տալու նրան:

Թող կրկին ջերմանա սառած սիրտը մեր հասարակության, կրկին թող զարթնի ամենքի խիղճը, պարտքի գիտակցությունը և մենք փոխադարձ ջանքերով որբանոցներ հիմնելով, որբեր որդեգրելով, նրանց համար անկողին, հագուստ ու մթերք նվիրաբերելով - փրկենք խեղճ որբերին, որ հաց է աղերսում, պատսպարան է որոնում և մեր գուրգուրանքն է երազում:

Ձմեռ է գալիս, թշվառների համար իր սոսկումներով: