Իր մասին այն կարծիքը ունէինք որ դիւրին կը
գրէր, շատ կը գրէր, ու մանաւանդ կը գրէր այնպիսի
ոտանաւորներ, որոնք դիւրին կը վերածուին երգի...
Ո՞վ չի գիտեր, ո՞վ չէ երգած.
— Աղբիւրի պէս վարար լինի
Հայասաանի կարմիր գինին,
Ով որ իմի, անոյշ լինի,
Հայասաանի կարմիր գինին։
