ծածկում իր գոհսւթիւնը։ էքող գնան աղքատների թող հեռանան, ասում էր նա։ \\խդլիահից, Շծք,տ։ հանղիայից մեծ քանակութեա մթ գիւզացի՚ներ կէ գաղթեն Բլանդիա և կը բռնեն հեռացահների փէեղթուիըախ ուսուելով այս տեսակ մտքերից՝ իր« հանդիայի հողատէրերը իրանց կոԴքիԹ ոէԻէ ՛չէին խնայում\ որ փախցնեն իր լանղացիներին։ ՛Դեռ սովը չէր վերհացելք դեռ մարդիկ կոտորւում էին անօթութիւնից, երր սկսուեցին հոդատէրերի բար բարոսութիւնները։ Օրէնքը նրանց իրաւունք կր տալիս՝ աԱեն ժամանակ վռնդել ղիւդացիներին իրանց հողերից։ և ահա այդ իրավունքը նրանք գործադրում էին լայն չափերով Տեղի էին ունենում դ աղան ական գա րհ ուրելի տեսարաններ»
գիւղացիները արտաքսւում էին երթ կամենում էր հողատէբը։ Ոչ փոթորիկը, ոչ անձրեը ոչ ծիւնն ու թուքը չէին կարող արգելք հանդիսանալ։ 3\ւժասպառ ծերերը, օրօրոցի երեխան և րը, հիսանգնե րը և մեռնողները—ամենքը պիտի հեռանային և պիտի Տնային թաց երկնքի տակ Ահա թնչպէս է նկարագրում մի եպիսկոպոս տյդ դժբախտների դր ութիւնը։ ս Այսօր եօթն հարիւր մարդիկ վռնդուեցան իրանց բնակա րաններից, թէե նրանցից ոչ ոք, թացի մի հատ մարդուցէ ո» չինչ ազարտ չէր հոդատիըոհ։ քհստիկանապետի ©։ Գնականները, որոնք նշանակուած էին տյդ ազնիւ, այիա տասէր մարդկանց տները քանդելու համար
\
