Այս էջը սրբագրված չէ

մահմեաական թիէրքերին։ Ամբողք ժամանակ նա դտնւում էր այն մոլորութեան մէք, թէ քիսան միացած՜ էւրոպալի խոնարհ և կամակատար սպասաւորը կը դառնալ։ Այս պատճառով էլ նա գորձ դրեց իր ամբոդք ոլժըէ իր բոլոր ընդունակութիւնները, որպէս զի հարիալի 1856 թուի դաշնագիրը ամեն կողմիցյ ամենապարզ և կտրուկ « րոշուաոաերով նպաստաւոր լինի Թիւրքիալի համար։ Ալդպէս էլ եղաւթղթի վրալ։ թալց հար ի զի դաշնագրութիւնը, սպատմութեան մէջ եղածամենամեծ՝ սիտաէհերից մէկը, եթէ կասենք ամենամեծ՛ հանցանքներից մէկը», ինչպէս անուանեց մի անգլիացի։ Ամենագառն հեգնութիւն էր հալմերստօնի և նրա ընկերակիցների մտքի ու. կարծիքների վրալ նա ցոյց տուեց , որ ազգերի պատմութեան մէջ էի ինչպէս և աոօրեալ կ հանքումդ ամենաճարտար ու. որոշ նախագծերը, միայն մի լալտնի, և աշկարալ նպատակի հետևող ձեռնարկութիւնները բոլորովին հակառակ հետ հանքների են հասում։ Ահա թէ ինչպէս

հար ի ղի գաշլնագրութեան հիմքը, հոգին։ Թիւրքիալէ կատարեալ անկախ ութիւնն էր։ թո լոր դաշնադիր պետութիանները ամեն ահ անդի սա լոր կեր

«

պով վկայում և երաշխաւորում էին, որ 3՝իւրքիալի հողերից ոչ մի կտոր չը պիտի խլուի, որ ոչ մի պետութիւն իրաւունք չունի խաոնուել հիւրքիալի ներքին գործ՛երի մէք։ Ա՝իևնոլն ժամանակ սուլ