Այդ շարժումը՛ արձագանգ տուեց և Անդլփայում։ IլյնտեզւԹում էին շատ րէֆդրՅներէ որոնք խոստացուած էին վաղուց , թա13 յեաասձգւում էին զանազան պատճառն երով» Ամենագլխակորը դար»
ձեալ ընարողական րէֆօրԹե էր։ 1832 թ. րէֆ։ր
մը, ինչպէ ս տեսանք, միայն մի խոշոր քայլ էր դէպի առաք։ ճիշտ էյ հասարակ ժողովրդի առաք թաց ու. ել էին համայնքների ժողովի դոները յ թայց դեռ կար թանուորների մի ահադին թաղմութիւն է որ զրկուած էր պաագամաւոր ընտրելու իրաւունքից։ Ահանքլու մ էր ի քեցն ել ընարողական ցէն ԴԱ., այսինքն թոյլ տալէ որ քիչ եկամուտ ունեցողներն էլ ձայն ունենան պա ր լա մեն ա ական րն» արութիւնների ժամանակ Ա« շարժման գլուխը և ղեկավարը 3օն քրայտն էր, որի գեղեցիկ ճառերը ամեն ա եղ քարոզում էին իրաւունքների հաւասարութիւն» հարցը թոլորովին հասունացած էր» է1,գրաէլէ գդում էր, որ եթէ ժողովրդի պահանջը ազատամիտների ձեռքով պա ր լա մեն տ մտցնուի։ պահպանողականները սաստիկ պարտութիւն կը կրեն։ Ուստի նա յղացաւ մի նենդաւոր մխոք։ պահպանողական կուսակցութիւնը ինքը կը դնէր այդ հարցը և այղպիսով ժողովրղականութիւն կը վաստակէրա քաղաքական աչքակապութիւնը
պարզ ցռյց էր տալիս, որ խորամանկ հրէան իր դիաաւորութիւնները աքողեցնելու համար մացնում է պարլամենտական կարգերի մէջ անթարոյակա
