Այս էջը սրբագրված չէ

պացուցներից մէէլե էլ այն է, որ երբ 1863 Թ՚ոէէ՛ լոսնոսարի 1 ին ճինկօլն հրատարակեց այն հռչակասոր հրովարտակը, որով հնձում էր սարկութիս։ Նը Անգլիալոսմ հասարակական կարծիքը հը փոխ։ Ուեց։ ՜ձիշգ էք մի հոս նք սկսուեց լօգուտ հիսս ի՜ սատինների, բայց ա(Դ հոսանքը չաա թպլ էր։ էւ. սակալե Անգլիան աղատոսթեան թշնամի չէր։ 1864 թոսին, մինչդեռԱմերիկա լոս մ աասնեակ հագար՝։ Ների ա րիսնն էբ թափլում։ Անգլիան արքա լա կան՞ պատիւնե րով և չը տեսնուած աօնախմբու թիսններով ընդունեց գարիբալդիին, որ իաալական վե։ Ր ածն ու թեան մարմնացումն էր։ Գլադստօն գարի։ Բալգիի բարեկամն էր և միենոլն ժամանակ համակրում էր սարկաաէբերին։ )ա մեծ հակասութ իսե էր։ Ել Գլադստօն չը մնաց այս հակասութեան մէք

1867 թուին իր ամերիկացի ծանօթներից մէկին

դրած նամակում նա իրան լատուկ անկեզծոսթեամլ։ Խոստովանեց, որ սխայուած է եղել, և այսպէս՜ հաչաուեց հիւսիսալինների հետ։ քալց նրա թշնամիները երբէք լը մոտա.ացան այդ սխալը

1864 թուին պարլամենաում առ աքարկու։ թիսն եզաս, որ բանուոր դասակարգին էլ ընարուզական իրաւունք շնորհուի։ Գլադստօնյ պա չտպա՞ նելով այդ առաքարկութիսնը՝ ասաց «\յրանք, ուՐոնք ղրկում են բանա որ դասակարգի ®/80 մասրի քաղաքական իրասունքներից։ պաբաաւոր են ապացու ցանեի թէ բանուորը այդ ի րասոլնքներիէի