գիրը սխայուած չէր3 լալանելով որ Գլադստօն «այսուհեաև 0քսֆօրդին չէ պատկանում\ ալլ ամբոդք Ահնգլիալին»։ Էւ իրաւք նա ալլես իր ընաբոտհների նեղ պահպանողական և կղերական պահան քներին չէր ենթարկուած , այհ մի Ազատ մարդ էր և ընտրողների չրքան որոնում էր հասարակ գա սա կար
դի մէէ
քլնարութիւններից լետոլ հալմերստօն մեււաւ« 3։օն րօսսըլ բռնեց նրա տեղը էօրդերի պալատում, իսկ Գլադստօն ղարԹաւ. Ազատամիա կուսա կց ութ եան պարագլուխ համայնքների ժողովում։ սնորից լարուցուեց ընարողական րէֆօրմի հարցը» քալց ազատամիտները այն քան վախկոտ եղան, որ չը վսաահացան գիղբաէլիի ծրագրից քիչ հեռու գնալ։ Նրանց կազմած օրինագիծը համարեա նոլնն էր ինչ առաքարկել էր գիզըաէլի։ 0\աչտ պանելով աէԴ օրինագիծը Գլադստօն ասացփ սիզուր կարծում են չաաերը, թէ վաանգալոր կամ աքեասակար բան է իրաւաաէր դարձնել այն քաղաքացիներին, ոբոնք զրկուած են իրաւունքներից»։ քհնգհակառակըն, թոդէ, որ ա1Դ մարդիկ շահ ունենան երկրի սահմանագրութեան մէքֆ Ա բնութեան ու Մախա» խն ամոլ թեան բարերար օրէնքներով ա\Դ նոր շահեբը նրանց նոր կապերով կը կապեն գահի հեաէ այն հիմնարկութիւնների և օրէնքների հետ, որոնց հովանու աակ նրանք ապրում են։ Իսկ ալդպիսի կապերը աւելի թանկագին են։ քան ոսկին ու ար
