Այս էջը սրբագրված չէ

0աց գԹրքերը կանոնաւոր պաաեբագմ սկսեցին, յյց աքողութիւն չուն էին

Եւրոպան միջամտեց։ ք\ոէւսաստանբէ Աւստբիան և գերմանիան իրանց մէջ համաեայԱույթիւն կայացրին և հրաւիրեցին միսս պետութիւններր գործել միաբան։ էւր ոպա կան հիւպաաոոները բան ակցու թիւն սկսեցին ապստամբների առաք» նոբգների հեաք հա մոգեցին նրանց հաշտութիւն կ՛նքել թիէբքեբի հեաՏ բ այցււյչ աքողութիւն չունեցան ։ ժամանակ երեք գարնակից պետու

թիւնները թ իլբքիայից պահան քեցին րէֆօրէքեե ր մտցնել ապսաամբոլ ած նա հան գներ ում է բիստոնեայ կւրոպայի մի, ամաութիւնը վառեց իսլամի ֆանատիկ ոաւլթիւնը։ Կ» ո լսում սկսուեցան քսքրրտուՏՏեեր որոնց հեղինակն էր «էրիտասարգ ֆիւրփԻ օ» անուանուած կուսակցութիւնը։ Անգլիական դեսպան սըր \չլէիօա, ոք։ յա յանի էր իր թիւբքամռ լութեամբ։ Կուսակցութեան պարագլուխ Միգհատ վւաշայի անձնական բարեկաաՔ» էր և ( ուրեաԹյ նաև խորհբգատուն։ Երիտասարդ թխրքերը, թագհուելվ եւրոպական ագատ մտքերի դիմակի տակ ներկայացնում էին մահմետական հայրենասիրութիւնը է որ ֆանատիկոսութեան էր հասնում։ Պետու թխ.ների միքամաութիւնբ խանգարելու համար նրանք սկսեցին խօսել սահմանագ բութ եան մասին, քաք։ Աարարելով որ րէֆփրեեերը պիտի էիին ոչ թէ մի քանի նահանգների, այլ ամբոգք պետութեան