Այս էջը սրբագրված չէ

ձրագոկն քուրմը գասէավճիռ է կարգում կանցալյար։ պետութեան դէմ Գլադստօն խօսքեր էր արձակում թէգրքերի դէմ ակնպէս ինչպէս որսորդը՝ նիզակ է խփում գազանին յ լարելով իր քղերը ե՝ կենգրոնացնելով ամրողք եաւանգր մի հարուաձխ մէք։ ա դիմում էր լսողների կրօնական զգաց» մունքին։ ս\յթէ Անգչյիան , ասաց նա նախանձից գրգուաձ իրան թոլլ կը տակ խանգարելակգ ժողովսւրգներ ի ազաաութիւնը ակԱ ժամանակ նրան կը Անակ սպասել Ամենարարձրեալի արգար դատաստանին»։ Այււ կոչումը, որ ուզզուաձ էր մարգ կա կին լաւ զգացմունքնե րին վերքն ական ա պէ ս՝ հիպնօզացրեց ամբոխը։ հա զարա լոր ձայներ թընդացինք ն <Ակդ թնգիւններից բարձրացաւ մի ո գեւորուած աղաղակ, որ նման էր քերմեռանղ աՂօթքԻ։ մեզ տար մեզ» (թխրքերի գէմ)

Ակսքան ը բաւական չէր։ Սեպտեմբերի սկըզրին Գլադստօն հրաաարակեց իր հուչակաւո ր բրօ

1Իլրը, որԻ վերնա գիրն էր «ք օլգա րական Սարսափներ և Արևելեան հարց»։ Սա մի ահաւոր ամ։ Բաստանութիւն էր, ուղզուաձ ոչ միակն սպանողների դէմ\ ակէ և նրանց պաչապանի \՝իկյ՚աէւիի մինիստր ութ եան դէմ։ Ա պանողեերին ակսպէս էր րնորոչում Գլադստօն

(<1ւ՚ււ պիտի աշխատեմ համառօտ և ընդհանուր գծերով ներկա կացն ել թիւրք ցեղը թէ է ե

դել նա և քնչ է ակժմ։ Ավստեզ հարցը սոսկ սահ