Էջ:Գլադստօն.djvu/249

հանապարհորդու թ իւնը հաղթական գնացքի է էր նման ։ Հհօտլանդակ ան բան ոլորները աղաղակում՝ էին սկեցցհ գլադսաշնք աշխարհի առաքին մար գը »։ Իսկ երբ նա ըետրուեց ձայների ահագին մե ծամասնութ եամբ բանուոր ղասակարպը ալնպիսի ցորցեր արաւ, կարծես ոզքունում էր հայրենիքը ազատողին» կււ փասւաւոր հսւղթութեսւն լորը տարածուեց ամեն տեղ և նպաստեց միւս ազատա մի սւներ ի աք ոգու թեան ։ ֆիկօնսֆիլդ տապայուած էր» Գլադստօնին պա աղա մա սոր ըն արեցին և \իգա սումդ ուր նա ներկակ էլ չէր. բայց որովհետև մէկը չէր կարող երկու, տեղից պատգամաւոր Ա՛՛նելդ ուս աի \իդսում նորից ընարութիւն եղաւ և ընարուեց գլադստԹնի որդին դ լերբերտ։ թիկօնսֆիլգ սպասում էր թագուհու վերադարձինդ որ հրաժարական տար Մինչե ադ նա իր կողՏԹակիցնե րին վարձատրեց շքանշաններովդ իշխանական տիտղոսներով աէս ընծաները անձրևի պէս թավ»ւում էին պահպանողականների գլխին դ որովհետե թագուհին չէր մերժում իր սիրելի մինիստրի ա ուաքարկութիւնները։ Ապրիլի 1 3ին նա գնաց վին ձօրի ամրոցը իր ամենոդորմած թագուհուն հրաժարական մատու ցանելուէ նր ա իշխան ութ եան վերքին Օրերն էին նրան չէր վիճակու ած մի ան գամ էլ անցնել կաո ավարութեան գլոխը։ Ով պիտի ընդունէր իշխանութիւնը նրա ձեռքից։ Ազատամիտ կուսակցութիւնը ունէր մի քանի չեորպ