կրելով մի մասնաւոր հարց է սյք1 հրաժարու ե9
1895 թովն,
Գլադստօն իր ընկերակիցների այս պայքարը դիտում էր հեռուից։ հօվարդէնի խաղաղութեան մէ, առանձնացած։ Նա նուիրուած էր իր սիրելի գրքերին։ հայց շուտով նա էյի դուրս եկաւ այգ առանձնարանից՝ տանֆուոգների դատը պաչտպանել ու համար
1894 թուի ամառը տեղի ոլնեցաւ Աասունի՝
կոտորածը։ \չպէս և 1876 թուի՛ն։ թէլրՔաԹ գա
զանութիւնների լուրը շատ ուշ հասաւ Նւրոպային։ հօրդ հօդյբէրրէէ առաջարկութեամբ թիւրքական Ք՛ննիչ յանձնաժողով ուզարկուեց \\ասուն։ Իրոզութիւնը ստուգելու համար» նրա հետ էին Ռուսաստանի , Ֆրանսիայի և Սհնգլիայի ներկայացուցիչները։ Ա րուայ վեր ֆին մի պատգամաւորութիւն գնաց՜ հօվարդէն։ Անգլիայի և քարիզի հայերի կողմից մի ոսկէղօծ սկիհ նուիրելու հօվարգէնի եկեղեցուն՝ ի յիշատակ այն համակրութեան , որ Գլադստօն իր կեանքի ընթացքում ցոյց է տուել հայերին ։ Ընդունելով պատգամալորութիւնը։ մեծ ծ և րունին շնորհակայութիւն յայտնեց մի ճառով, որի մէջ ասաց հետեեա/ր
«Անգլիայի և քարիզի հայ գաղթ ական ութ իւ ՜ների կողմից ինձ արած անսպասելի ցոյցերին ե՛ ոչնչով չեմ արժանացել։ էււ չինչ չարեցի ձեղ համար երկայ շատ գժուար հանգամանքնե
