քււքս/՚ւ բաքՏէ համարծակւում եմ ձեզ հաւատացնելք դա իմ անտարբերութիւնից չէր։ Ես կը բացատրեմ այդ մի քանի խօսքերով։ Վիրքին ժամանակներս արտասահմանից սկսեցին լուրեր հասնելդ որոնք գնալով աճում էին և աւելի ու աւելի ճշմարտութեան բնաւորութիւն էին ստանումք—լուբեր սարսափելիյ աննկարագրելի բարբարոսութիւննե րի մասին հա լաստանում։ \\ւրաքանչիւր մարդու ա։ Աւաքին դրդումը ալգպիսի դէպքում—զդացմունքների ուժգնութեան ենթարկուելն է բայց ես համոզուած էիդ որ ալգպիսի մեծ նշանակութիւն ունեցող գործում իւրաքանչիւր ազգի ամենից լաւ եւ լուսալի ներկայացուցիչը պէաք է լինի իր կառավարութիւնը, որ ազգի օրգանն է և իրաւունք ունի խօսել ազգի հեղինակաւոր լեզու ով»
«18 աարի առաքյ շարունակեց Գլադստօն, ինձ վիճակուեց—ալդպէս է երեի իմ բախտը—եսանդուն մասնակցութիւն ընդունել այն անցքերումդ որոնք վերաբերում էին ուրիշ անդ թու թի.ների, — անգթութիւններ, որոնք հասան մեղ առաք լոլ ք՛երի ձևովդ իսկ լետոլ չափազանց սարսափելի ճշմարտութեան կերպարանք աաւանես խօսում եմ բօլգարական գազանութիւնների մասին։ )ակալն ես ոչ մի քալլ չարեցի՚ մինչև որդ նախ և առաքդ անգթութիւնների հաւասաիութիւնը և բնաւորութիւնը չը ճշտուեցին անկասկածելի աղյբիւբից և մինչև որէ երկրորդդ ես լոլսս չյը կտրեցի
