Այս էջը սրբագրված չէ

0։ա մի մեծ նուագած ութեան վերքի՛ն ձայնն էհ ոլէ ան հետ անում է տարած ութեան մէքէ Այսպէս էր մեռնում Սօկրատը… Գլադստօն իսկապէս չէ մեռնում, այլ, կարծեսէ հեռանում է կեանքից, գնալով մի սրիչ3 աւելի լաս աչխարհ։ ՜հյիւթական կեղեր, կարծես պոկոլել է նրանից։ Ֆ ի դիք ական ամբողք, աչիւարհը, կարծես , այլևս դոլոլ թիւն չու» նի նրա համար, և արագ մօաեցոզ մահուան նա նայում է հանգստութեամրյ նոյնիսկ ուրախութեամլաք երբեաՏհ յա յան և լով ցանկութիւն չուա րաժանուել իր անցաւոր մարԱևից։ Վերքին շաբաթներում նըրան այցելում են շատերը, և դրան ցից մէկը գըրում է։ «էււ սաացայ հրաժեշտի օրհնութիւնը։ Աւեյի հանգիստ և գեղեցիկ բան երևակայել չէ կարելի» է0 ղգում եմ, որ կարծես թէ եղել եմ այլակերպութեան սարի վրայ»։ էւ ժողովուրդը այժժ ուշի ուշով ականք է դնում այն ամենին ինչ տեղի ունի ք\էէլի հիւսիսային սահմանների վրայ ընկ ած գեղեցիկ բլուրների մէք, հօ վարդ էն ամրոցում։ Լլմբողք երկրին տիրել է աքի սրբաղան հանդա րտ ութիւն։ Կեանքի ղարկը ճնշուած էյ առժամանակ կանգ առած» կարծես ամենքը ման են՛ գալիս ոտների մատն երի վրայո»

Մահք վրայ հա սալ 1898 թուի մայիսի 1ին, հինգշաբթի օրէ առաւօտեան Ժամի հինգին ճիկին Գլադստօն չէր հեռս/նում իր հռչակաւոր ամուսնու կոդքի, և բռնած էր նրա ձեռքը» \քահուան ժա