հասնեակ հազարալար մարդիկ ապրում էին ՚անա» սունների պէսք օգիԹ ու՜ լռէսԻ, ղրկվածդ նեղ, խո նալ բնակարաններում։ ջերմախտը լաիֆը)է հաբինքը, թոքախտը աւե րմունքներ էին գործում այդ դժբախտների մէքյ հիվըրպուլում կային 7800 նկուղներ, որոնց մէջ բնակւում էին 40,000 բանոլորներ։ Բայց ինչ նկու.զներ.գրանց հարևանցի նկարադրութիւնն անդամ սարսափ է ազդում։ Աք»։ պէս էր քաղաքներում։ Իսկ գԻՂբԻ դբութիւնը աւելի զարհուրելի էր։ Անբարոյականութիւնը, իհարկէյ պարարտ հող էր դանում այդ իրական դժոխքում» բանուորը ազաա ժամանակը անց էր կացնում դինեաան մէի ընտանիքի հիմքերը խախտուած էին» \օնդօնում կային 80,000 պոոՅևիկ կանայք« հաշուել ենդ որ այս թչուաո/եերից տարեկան 8000 հոդի մեոհէաւմ են հիւանդութիւններից
կամ անձն ա սպան ութիւն են դործուժ։ Ապօրէն զաւակների թիլը 1835/»։ միայն \\հսդլիայում
71,298 էր։ \\ասաիկ տարածուած էր և երեխաներ
սպանելու յան ցանքը։
կարիքը աուաֆադիմութեան սկզբնապատճասըն է» I, ոված բազմութիւնը դուրս եկաւ իր թըշ՜ս ոլառութեան որֆերից և սկսեց պահանջներ անել։ Անցել էին այն ժամանակները յ երբ աղքատը լուռ, տանում էր իր թչուառութիւնըդ հաւաաալով որ աղքատութիւնը երկինքն է տալիս։ Այժմ անգլիական բանուորը գիտէր դ որ իր դժրախաու թե ան,
ճ
