Այս էջը սրբագրված չէ
եւ նանիր խօսքի ամբոխը» հետեւում էր անձայն. նրան կախաղան բառձրացրին
|
Մենք չենք կարդացել ոչ թէ մեռ, այլեւ ուրիչ գրականութիւնների մեջ աւելի յուզիչ, սոսկում պատճառով եւ վչաւոր բանաստեղծութիւն … Օ՜, ճչմարտութեան եւ արդարութեան համար տառապող ոգինե՜ր ,քանի անգամ լցուել է սրտներդ արիւնով այս դառն բաժակի առաջ. դո՛ւք, որ լռութեան մէջ կոփում էք պողպատի խոսքեր, հոգու աչքով խաչը տեսէք ձեր առաջ եւ հաշտուեցէք նրա հետ…
Բայց բանաստեղծին դեռ ծա
