Էջ:Գրական քննադատական երկեր, Նիկոլ Աղբալյան.djvu/63

Այս էջը հաստատված է

է։ 2) Նրա նիւթն է այն յաւիտենական ընդհարումը որ կը մղուի զգացումներու եւ դատողութեանց աշխարհներու միջեւ, այսինքն մտքին եւ սրտին յաւերժական կռիւը: 3) Թատերախաղը իր էութեամբ համաշխարհային բնոյթ ունի՝ հայկական գոյնով եւ հայկական միջավայրին մէջ պատկերացուած: 4) Դրամայի ոճն ըստ էութեան քննադատելի չէ, բայց լեզուն ունի քննադատելի կողմեր։ 5) Նա հայ տաղանդի գեղեցիկ մէկ արտայայտութիւնն է:

Այսպէս են հասկանում Պոլսում, Շանթի «Հին Աստուածները»:

ՀՈՐԻԶՈՆ, 1913, թիւ 105