Էջ:Երկեր - Սրբուհի Տյուսաբ.djvu/117

Այս էջը սրբագրված չէ

վբեժխնդրությունր չըլլար, ատելի նախանձորդի մ՚ երշանկու* թյանն ականա տ ես ըլլալո՞ւ Համար միայն արևն աչացս պիտի էիայլեր ուրեմն։ Ո"վ սոսկումն, երկու ոխերիմ թշնամիներս սիրով միացա՞ ծ պիտի տեսնեի։ Ո՛չ, ոչ, Հազար անգամ մաՀը կր վ երա գա ս ե ի ։

՛հու ծառայեցիր ինձ, և ես սիրովս փոխարինեցի ծառայու֊ թյաններդ, կր սիրեիր զիս և այնպես գործեցիր։ Իսկ արդնվա^ զա ծ Է զգացումդ որպեսզի Հանձնառու չըլլաս, դարձյալ վրի" մառաթյանս նպաստելու։ Հանապազօրյա փաստերդ Հակառա– հր .Կ/՛ Հաստատեն, և դեռ վերջին անգամ բերանդ կերգնույր գիս միչտ սիրելու և միշտ գերիս մնալու։

Արեգ տ ե ո )ւ ել ս ւ Համար տակավին երկու օր պետք Է։ Բայց կաբելի լԼ ինձ այզրան Համբերել, աստի կր Հարկադրվիմ քեզ գրելու, որսլեսէլի որոշամ ս Հ ա յան ե մ / Իւ։կ զո րծ ա զրո ւթ յան մասին ապա՚Հով եմ թե Հաջողությամբ ի կատար կը Հասցնես։

Հուլիանեն սովորություն ունի շրջագայելու պարտիզին անտառակին մեջ, զոր շատ իսկ կը ճանաչես դու, և ուր Լևոն կեր-թա րնդՀանրապես զինքր դիմավորելու երբ գործեն կանուխ վերազառնա։ Պիտի լրտեսես Լևոնի վերադարձր, և անմիշապ ես անանուն նամակ մի ղրկես Հուլիանեին Հասցեով, որով ցավղ Հայտնես նույն օրվան բացակայությանդ վրայոք՝ խոստանա֊ լով իրեն փոխ արին ո կթյուն մի երկրորդ օրվան Համար։ Լևոն՝ կնոջը բացակայության ժամանակ անշուշտ նամակը պիտի բանաք կարդա և պիտի զգուշանա որևէ ղիտողություն ոնելե, որպեսզի Հետևյալ օրն յուր կնոշ նենգավորությունը բռնե։ Իսկ դու շանա դեմքդ այլափոխելու, և անտառակին մեջ պաՀվե֊ (ով՝ խույս տուր միայն երբ Լևոնին գալուստը նշմարես♦ այն-պես վարվե որ փախուստդ տեսնե միայն, որով անձիդ վրա կասկած Հարուցանելու վախեն ազատ մնաս։

Նամակը, ներկայությունդ, փախուստդ, բավական կըԱան Լևոնին կասկածներն արթնցնելու, երբ արդեն կասկածոտ է բնությամբ, և պատվույն զարմանալի կերպիվ նախանձախըն֊ գիր։ Կարող է ամեն միջոցի դիմել յուր նախատված պատվույն վրեժը լուծելու Համար։ Հուլիան՚ե կը պաշտե յուր ամուսին, և կրնա մեռնիլ եթե անոր սերեն զրկվի* Այն ժամանակ Մայտան ՚լավկին դժբախտությունը տեսնելովճ յուր Հոգին նոր թույ–

95