Էջ:Երկեր - Սրբուհի Տյուսաբ.djvu/133

Այս էջը սրբագրված չէ

վոր ուռենի։ Ո՛՛րչափ հեշտին կրլչար ինձ եթե իմ երկրիս մեջ ապրեիր, և իմ ցավս քուկինովդ սփոփեի։ Թեթևագույն կը թվի կենաց բեռն երթ երկու անձանց վրա կռթնած է։ Կո՚մս, զոհեցի քեզ վերջնական մխիթարությունս, երանի թե խադաղութենեն հրաժարելովս վեհ հւոգվույդ անդորր մատակարարեի% Կատարած զոհիս վրա չեմ ցավիր բնավ քանի որ քեզ նման զոհ մի կը փրԱեմ։

Տիկին Սիրա աո Մայտա

Նենդավոր կնոջ մի դժբախտ խաղալի՞քն եղար ուրեմն։ Դժոխային ստվեր մի երկու հավատարիմ սրտերու մեջ վիհ մի բացավ զոր մոոացամր միայն կրնա դո ցել, ե սակայն կրնա" յ^ուլ ղայն տյնչավւ շուտ։ Ժամանակն՝ այն հրաշագործ բժիշկն որ ամեն ախտ կը բուժե՝ պիտի դարման ե քուկինդ ևս, բայց դժբախտության սև դրոշմն ո վ երբեք կրնա ջնջել բոլորովփն։

Հերիգան վռնդվեցավ ամուսնական հարկեն ի պատիժ յուր չարադործությանց։ Արդարացի կր գտնայի այդ վարմունքն եթե սաա ահա յական մեքենա յտւթյան ց և անոնցմե բխած ա֊ դետալի հետևանանցր փոխարինություն չըլլար։ Բայց երբ կին մի հիվանդանոցի մեջ կր փակեն ի պատիժ յուր անհավատարմության ամուսնույն նկատմամբ, դժվարին Է ինձ արդարացնել այդ վաբմոէնքր, վասնզի այդ անհավատարմությունն արանց հանապազօրյա հանցանքն եղած Է, և այնպիսի բնական բանի դարձած որ հիշատակությունն անգամ չըԱար։

Արդ կը հարցնեմք ի՞նչ իրավամբ Հերիգան կը զրկեն յուր անձնական ազատութենեն. ի՞նչ իրավամբ կը դատմքսքարաեն զինքն օրերն անցրնել բանտի մեջ որ յուր գերեզմանն ըլլա գուցե ի վերջո♦ ի՞նչ իրավամբ արք իթրև դահիճ կանանց կը հանդիսանան այնպիսի հանցանքի համարք զոր իրենք համարձակորեն գրեթե անպ՛ատիժ կը գործեն շարունակ։ Ո՞վ տվավ անոնց ազատ գործելու արտոնությունն, և նույն ազատության համար կինը հարստահարելու այդ բացարձակ կարողությունը* ո՞վ տվավ անոնց այդ իրավունքը։ Բնությո՞ւնն, ոչ, քանի որ երկու սեոնից շնորհած Է նույն հանգամանքը,

111