Էջ:Երկեր - Սրբուհի Տյուսաբ.djvu/143

Այս էջը սրբագրված չէ

քուն ական տիրոշ մի համակրելի երևնա լոլ համար աքն եցան\ գործեցին, թշնամիներ հաբուցին, թշնամիներ խորտակեցին , թշնամիներե տապաչվեցան, երբ նույն իսկ իրենց երազներուն բարձրության գագաթը կը թվեին հասնիր Օրչա"փ կանայք իրենց թագազարգ տիրոջն հաճելի ըլլալու համար ճիգեր թա֊ վ՛եցին, սիրվեցան, լքյալ մեկուսացան, լացինէ տառապեցան նախանձորդի առավելության վրա, երբ անձերնին հզոր տիրու^ հի կր կարծեին արքունական սրտի։ Քանինե"ր տանջվեցան խոսքե մի, նայվածքե մի որ ուրիշ գեղանվո մ՛ Էր ուղզյալ, որ րնղհւադ պիտի հաջորդեր իրեն՝ տիրոջը սրտին մեջ։ Այո՛, քա֊ էինե՚րր լացած են* բայց ո վ արդյոք համրեց սրտին այդ ար* աասւոքներր, ո՜վ րանի տեղ գրավ զանոնք* Ջուրի կաթիլներ համ արվին զացե* սակայն սրտի դառնությամբ լի կաթիլներ Լին անո)։բւ 11.բ/ աարարէսխա գեղանին երբ մինչ կորովալից Էին ա ակ ավին՝ իրենց սրտին հյո՚ծիլը կ՛զգայինք ց ամա բիլը, տկարանալը։ Օրին մեկն ալ բաբախումները դադրեցան. մ ա էն սպաննած Էր ինչ որ շնորհք, ինչ որ թարմություն, ինչ որ կյանք Էր։ Ո՛՛վ դիտեց այդ սպանությունը։ Էակ մի միայն կը պակսեր որուն ուրիշ գեղանի մի հաջորդած Էր։ Այո՛է Էակ մի միայն կը պակսեր, բայց սիրտ մ՚ Էր այդ որ լացած, հառաչած Լ արյունած Էր։ Ո՞վ քաղեց այգ վերջին շունչը ուր կը բովանդակվեր տխուր վեպի ամբողջ պատմությունը։ Փոս մի կը բաց֊ վի ընդունելու համար երիտասարդուհի մի զոր հույսը դեղեց֊ կա ցուցած Էր, և հուսահատությունը մ եռացած։ Անցորդը կ՛անցնի և իմանալով թե ծաղկահասակ կին մի կը հանգչի հոն, <էՄեղք, կըսեք տակավին շատ շուտ Էր մեռնելու համար» ու ճամփան կը շարունակեք Մի՛թե շատ շուտ մեռած կը սեպվի մարդս երբ թշվառություն ր ճանաչե, և յուր երիտասարդության մեջ արդեն ծերացած նկատվելով ո չ ապաքեն մեռնիլն ալ մխիթարություն մ՛ Է իրեն համար։ Պատասխանն՛, Կո՛մս, ըսիք ղու ևս ինձ նման ծերություն չե՛՛ս զգար արդյոք։

Մա՚յտա, ըսավ, կյանքը մեծ արտոսր մ՛ Է, զոր շող մի կը ջերմացնե առավել շուտ շոգիացնելու համար։ Մեն մի մարդ գառնության բաժակ մի ունի, զոր ներկան կը պարպե և ապա֊ դան կը լեցընե։ Ոմանց բաժակը կը հորդե, ահա միակ տարբերությունը։ Դու շւքտ տառապեցար, և անձդ ամենեն տարա֊

121