ժամ կը հանձնաըաըեմ քեզ հիշատակս իբրև եզբոը մի հիշատակ։ Երջանիկ եղիր, Մա՛յտա, միայն մաղթանք ինձ կը մնա ընել քեղի համար։ Ըսե՛ Տիգրանիպ թե բարեկամ մ՝ունի հիս, և թե իրեն կր հանձնեմ թանկագին կենացդ հոգատարությունը։ Եթե այս նամակս ձեռքդ անցնի, արդեն կյանքս ծովուն խաղալիքն եղած պիտի րլլա* և երբ առիթ ունենամ, քեզ լուր պի~ տի ղրկեմք իբրև տկար արձագանք գրեթե մեռյալի մի։ Եթե ինձ օր մի հասներ մեկ տողդ մինչև ամայությանս մեշ, հ, զաշխարհ կը գտնեի վերստին։
Բարյավ մնաս, Մա՛յտա, քույրդ իմ սիրեցյալ։
Մայտա առ Տիկին Սիրա
Մեր ամուսնության հանդեսր կատարեցավ ամենայն լռությամբ ի ներկայության սակավաթիվ հանդիսականաց։ Կյան– քրս վճիտ շող մ՚ Է. երշանկությունը երակացս մեջ կը շրջի, հափշտակության մեջ կապրիմ։ Նոր Էակ ծնունդ առավ հիս, եթե անգործության մեջ թողված Էի քանի մր ժամանակե ի վեր, եթե անօգուտ Էի ամենուն նկատմամբ, եթե աննպատակ Էր կացությունս, այսօր նպատակ մ՛ ունիմէ այսինքն օրերս Տիգրանին նվիրել, և մնացորդ ժամանակս ազգին։ Երբ մարդս երջանիկ Է, կր փափագի ամենուն ծառայել և զամենքր գոհ ընեի ե ո"վ արդյոք առավել համակրանացս իրավունք ունի որչավւ ազգս որուն կուզեմ ձոնել երջանիկ սրտիս տուրքր, ինչպես քեզ համար պիտի պահեմ միշտ բարեկամություն մի՝ որ րնդ մեջ փոթորկաց և ա լեկոծության ց կրցավ անվտանգ սավառնիր
Չգիտեմ թե որչա՛փ Ժամանակ Պոլսո մեջ պիտի բնակինք տակավին* բայց ստույգ Է որ քեզ հա յցելություն պիտի գամք. քանի որ իրավունքդ Է գնահատվիլ և սիրվիլ այն անձեն որ բախտակից եղավ ինձ։ Իրավունք ունիս մեր մշտատև երախտագիտության վրա, գի դու առաշնորդ եղար ինձ կենացս մեջք ե մխիթարիչսճ տագնապացս ժամանակ։ Իսկ գեղանվայղ բացակայությունը բնավ չվշտացներ զիս։ գիտես արդեն որ եր֊
11 1145
